“Δεν είναι αυτό που έχεις, είναι αυτό που είσαι”
Η αφθονία δεν είναι τα χρήματα που έχεις στον τραπεζικό σου λογαριασμό, τα τρόπαια στο ράφι σου, τα γράμματα μετά του ονόματος σου, ο κατάλογος των επιτευχθέντων στόχων, ο αριθμός των ατόμων που γνωρίζεις, το τέλειο σώμα σου, οι θαυμαστές σου.
Είναι η σύνδεσή σου σε κάθε αναπνοή, πόσο ευαίσθητος είσαι σε κάθε τρεμούλιασμα της αίσθησης και του συναισθήματος στο σώμα. Είναι η απόλαυση με την οποία απολαμβάνεις κάθε μοναδική στιγμή, τη χαρά με την οποία χαιρετίζεις κάθε νέα μέρα. Είναι το να γνωρίζεις τον εαυτό σου ως παρουσία, τη δύναμη που δημιουργεί και κινεί κόσμους. Είναι η ανοιχτή καρδιά σου, πόσο βαθιά κινείσαι από την αγάπη κάθε μέρα, την προθυμία σου να αγκαλιάσεις, να κρατήσεις ότι χρειάζεται να κρατηθεί(αγκαλιαστεί). Είναι η φρεσκάδα του κάθε πρωινού χωρίς εμπόδια στη μνήμη ή στην ψεύτικη ελπίδα.
Είναι η αίσθηση από το αεράκι το απόγευμα στα μάγουλά σου, ο ήλιος που ζεσταίνει το πρόσωπό σου. Είναι το να συναντιέσαι με άλλους στο σημείο της ειλικρίνειας και της ευπάθειας, συνδεόμενοι πέρα από κάθε ιστορία, μοιραζόμενοι το ζωντανό. Είναι η ρίζα σου στην παρούσα στιγμή, γνωρίζοντας ότι είσαι πάντα στο σπίτι, ανεξάρτητα από το τι συμβαίνει, ανεξάρτητα από το τι κερδίζεται ή τι χάθηκε. Είναι το να αγγίζεις την ζωή στο σημείο της δημιουργίας, ποτέ να μην κοιτάς πίσω, να αισθάνεσαι την κοιλιά σου να ανεβαίνει και να πέφτει, ευχαριστώντας κάθε αναπνοή. Είναι το να πέφτεις στα γόνατα σου με δέος ,γελώντας στις ιστορίες που λένε, βυθιζόμενος πιο βαθιά σε ανάπαυση. Είναι απλότητα. Είναι καλοσύνη. Είσαι εσύ, πριν από κάθε ανατολή, φρέσκος, ανοιχτός, έτοιμος ... και αφυπνισμένος.
Η Αίσθηση της Αφθονίας από τον Jeff Foster.
Δεν θέλεις πραγματικά αυτό που νομίζεις ότι θέλεις.
Θέλεις μόνο το να επιθυμείς να τελειώσει.
Να μην θέλεις τίποτα.
Να είσαι υπαρξιακά πλήρης και ολοκληρωμένος.
Αλλά δεν είναι αυτό απλώς μια ακόμη επιθυμία;
Ίσως η μεγαλύτερη επιθυμία όλων;
Θέλεις πραγματικά να βγείς από τις επιθυμίες σου;
Τι θέλεις πραγματικά;
“Το να θέλεις” στην πραγματικότητα σημαίνει έλλειψη.
Τώρα λοιπόν η ερώτηση αλλάζει:
Τι πραγματικά λείπει;
Σου λείπει πραγματικά κάτι σε αυτήν την στιγμή;
Η σκέψη λέει ΝΑΙ
Η σκέψη παραθέτει όλα τα πράγματα που λείπουν
Η σκέψη συμβουλεύει ότι ορισμένα αντικείμενα, άνθρωποι, εμπειρίες θα ολοκληρώσουν αυτή τη στιγμή
Η σκέψη είναι πάντα ένας αναζητητής
Συγκρίνεται πάντα
Η σκέψη λέει:
Αν πάρεις αυτό που θέλεις
Η έλλειψη θα εξαφανιστεί μόνιμα
Και αυτή η στιγμή θα ολοκληρωθεί
Πάρε ότι θέλεις!
Όχι άλλη έλλειψη!
Βλέπεις το κόλπο εδώ;
Ένας μηχανισμός τέλεια σχεδιασμένος για να σε κρατήσει μακριά από αυτό που πραγματικά θέλεις
Τι είναι η αληθινή αφθονία;
Δεν έχει να κάνει με το να παίρνεις αυτό που θέλεις.
Δεν πρόκειται για την πλήρωση μιας έλλειψης.
Είναι για να συνειδητοποιήσουμε ότι η παρούσα στιγμή ποτέ δεν στερείται από τίποτα.
Ήδη ξεχυλίζει από αξιοθέατα και ήχους και μυρωδιές
Με σκέψεις και συναισθήματα
Με χρώματα και σχήματα πέρα από τη φαντασία
Μια σκέψη ή ένα αίσθημα έλλειψης
Μια αίσθηση του «κάτι που λείπει»
Είναι στην πραγματικότητα μέρος της πληρότητας αυτής της στιγμής
Δεν αποτελεί απειλή γι 'αυτό
Μέρος του πλούτου του Τώρα
Δεν είναι εχθρός
Ένας ευπρόσδεκτος επισκέπτης στον απέραντο ανοιχτό χώρο που βρίσκεσαι
Ένας παλιός φίλος, έλα για τσάι
O χώρος δεν χάνει τίποτα
Γιατί είναι γεμάτος με τα πάντα
Έγκυος με δυνατότητα
Πλούσιος με δυνατότητες
Ο νους συγχέει την ειρήνη με την απουσία.
Τον χώρο με ‘κενό΄.
Και την απεριόριστη χωριτικότητα με ΄έλλειψη΄.
Και το παιχνίδι είναι ενεργοποιημένο
Η αναζήτηση αντιθέτων
Η λαχτάρα για τα γκολ
Δεν θέλεις πραγματικά αυτό που νομίζεις ότι θέλεις
Γι’αυτό το να παίρνεις αυτό που θέλεις
Δεν ‘σε’ ικανοποιεί για πολύ
Αυτός που είσαι πραγματικά δεν θέλει
Δεν έχει ποτέ ακούσει για «έλλειψη»
Είναι ήδη ικανοποιημένος με αυτήν την στιγμή
Γιατί είναι αυτή η στιγμή
Ακριβώς όπως είναι
Αυτή είναι η αληθινή αφθονία:
Να Θυμάσαι ποιος είσαι πραγματικά
Πριν από τον χρόνο και την αλλαγή
Αυτά είναι τα ασύγκριτα πλούτη του σύμπαντος:
Μια ανάσα
Το απλό αίσθημα του να είσαι ζωντανός
Το να παίρνεις αυτό που νόμιζες ότι ήθελες
Αποκτώντας όλα τα υλικά και πνευματικά πλούτη του σύμπαντος
Δεν έρχεται ούτε καν κοντά
Αυτή η στιγμή είναι ένα περίεργο και απροσδόκητο τζάκποτ
Και όταν τίποτα δεν σου ανήκει
Όλα είναι δικά σου
Κείμενο απο την σελίδα https://www.lifewithoutacentre.com του Jeff Foster με τίτλο Life without a Centre.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου