Όλα όσα φαίνεται να κάνω στη μορφή , εξυπηρετούν έναν Ανωτερο Σκοπό! Τίποτα δεν είναι όπως φαίνεται!

Δεν είμαστε τίποτα από όσα φαίνεται να κάνουμε και να γίνονται μέσα από εμας στη μορφή.
Τίποτα δεν είναι όπως φαίνεται.

 Όταν βάφω ένα σπίτι , δεν βάφω στα αλήθεια ένα σπίτι , κάνω εσωτερική εργασία με τον εαυτό μου.

Είτε το καταλαβαίνω είτε όχι .

Όταν μαγειρεύω , φαίνεται όντως πως μαγειρεύω , αλλά στα αλήθεια κάτι μαγειρεύω μέσα μου και μέσα στο νου μου ,

όταν γράφω ,στα αλήθεια κάτι γράφω και καταγράφω μέσα μου , 

όταν μιλάω , μιλάω πάντα στον εαυτό μου και ακούω αυτά που εγώ χρειάζεται να μάθω και να θυμάμαι, 

όταν τραγουδάω , τραγουδάω και μεταφέρω τον πόνο ή την χαρά που βλέπουν τα μάτια της ψυχής μου σε αυτόν τον κόσμο .

Σε κάθε περίπτωση ότι και αν κάνουμε , καλό είναι να σταματήσουμε μια στιγμή και να αναρωτηθούμε , στα αλήθεια γιατί κάνω ότι κάνω;

 Για να έχω χρήματα; Για να έχω φαγητό να φάω; 

Αφού κάποια στιγμή όλο αυτό θα τελειώσει , εγώ θα τελειώσω ,
Τι χρειάζεται να μάθω μέσα από αυτό; Τι μου διδάσκει;

Πάντα κάτι μου διδάσκει όταν κάνω κάτι , 

όταν μιλάω , όταν φωνάζω , όταν αγαπώ , όταν δημιουργώ .
Ποτέ δεν είναι έτσι όπως φαίνεται στην Υλίκη του μορφή.

Πάντα ο Θεός θέλει να σε ωθήσει να δεις την ενέργεια που βάζεις σε αυτό που κάνεις , και τι αυτή εξυπηρετεί .. την Αγάπη η τον φόβο;
Την γραμμικότητα του χρόνου η το άχρονο; Το φθαρτό ή το αιώνιο;

Είσαι ένα σώμα ή είσαι ένα πνεύμα;
Ζεις για να ικανοποιήσεις τις προσδοκίες της στιγμής η την βαθιά επιθυμία σου να ολοκληρωθείς;

Και αν κάνεις και τα δύο ,η ένα από τα δύο , ποιο από αυτά κατηγορείς,κρίνεις και συγκρινεις;

Κάθε κρίση μας οδηγεί στην κόλαση ,στο εγώ ,στο θάνατο ,στη φθορά .
Κάθε μας αποδοχή για τον εαυτό μας,για όσα ζούμε , για τους άλλους ,για όλα όσα αυτοί ζουν ,μας οδηγούν στο σπίτι μας ,στην Ειρήνη μας ,στον Παράδεισο ,τον Θεό.

Ποτέ τα πράγματα δεν είναι όπως φαίνονται , ούτε όταν φαίνεται να λάμπουν ,ούτε όταν φαίνεται να είναι θαμπά ,καταθλιπτικά και απελπισμένα.

Πάντα υπάρχει Φως στο σκοτάδι , και πάντα το σκοτάδι στο "φαινομενικό φως.",
Γιατί αν όντως ήταν φως αληθινό δεν θα χε σκιά.
Και οι σκιές φαίνονται , μυρίζουν , ακόμη και αν δεν γίνονται προφανές από τα φυσικά σου μάτια , τις νιώθεις σε όλο σου το ενεργειακό πεδίο.

Παρατήρησε ,αφουγκράσου , αισθανσου και παρέδωσε ότι εξέλαβες , ένιωσες , "κατάλαβες"
Σε αυτόν τον Έναν ,Βαθύτερο εαυτό σου που θα φέρει την Αληθινή όραση και θα διορθώσει κάθε τι εσφαλμένο.

Παρατήρησε τη μορφή, και ακόμη και αν φαίνεται να την κρίνεις, 

παρέδωσε κάθε κρίση και κάθε ενοχή που φαίνεται να την συνοδεύει..

Θυμήσου πως είσαι πέρα απο κάθε μορφή, ύλη , μόριο. Κάθε σου κύτταρο εμπεριέχει την Σοφία όλου του σύμπαντος.
Είσαι απέραντος, αιώνιο Φως, που εξαγνίζει εδώ οτιδήποτε δεν είναι Αγάπη.

Πέρασε αλλά και ξεπέρασε αυτό που φαίνεται να υπάρχει.που μπορείς και ακουμπάς..

Μπες μέσα σου, νιώσε την Αλήθεια σου.

Κατέρριψε την ύλη..κράτησε την Ουσία..

Είμαι πιο πνευματικός απο του άλλους ή όχι; Έχω προχωρήσει περισσότερο στον δρόμο της Αυτογνωσίας; Πνευματική Ανωτερότητα ή Ταπεινότητα;

Όταν ξεκινούμε να βαδίζουμε τον δρόμο της αυτογνωσίας ,

αρχίζουμε ν’αντιλαμβανόμαστε διάφορα μοτίβα που επαναλαμβάνονται μέσα στο νου μας.

 Ένα από αυτά , είναι ότι ξεκινάμε να έχουμε επίγνωση ενός μηχανισμού του εγώ ,

το οποίο θέλει να υπερέχει από τους άλλους, από φόβο.

Παρατηρούμε περισσότερο αυτή τη φωνή που μας λέει πως είμαστε λίγο καλύτεροι από τους ¨άλλους¨, λίγο πιο ψαγμένοι , λίγο πιο συνειδητοποιημένοι και με την πρώτη δυσκολία και προστριβή  που τυχαίνει, αντιδράμε κατευθείαν σαν ο παλιός μικρός εαυτός μας.

Όλη η ¨πνευματικότητα ¨μας , η ανώτερη συνείδηση μας  που νιώθουμε πως έχουμε αποκτήσει και κατακτήσει, βλέπουμε να έχει πάει περίπατο.

Εκεί φυσικά αναγνωρίζεις  και τον θυμό σου,

αρχίζεις να παρατηρείς τι σε κάνει να θυμώνεις ακόμη,

τι δεν έχεις συγχωρήσει μέσα σου, στους άλλους γύρω σου.

Αλλά ακόμη περισσότερο όταν είσαι ¨πνευματικός¨ θυμώνεις επειδή θύμωσες,

 στεναχωριέσαι και θλίβεσαι .

Μήπως  τελικά, λες, κοροϊδεύω τον εαυτό μου πως έχω φτάσει πιο ψηλά, μακρύτερα;

Πως είμαι ανεπηρέαστος από προσδοκίες ,ως προς το πως θα ήθελα να μου φερθούν οι άλλοι;

Αλλά τι γίνεται με την προσδοκία για το πως εγώ θα φερθώ στους άλλους;

Να είμαι πάντα τέλειος, να έχω άψογη συμπεριφορά, να ευχαριστήσω τους πάντες , να είμαι αγαπητός και αρεστός.

Τι γίνεται με την προσδοκία της προσδοκίας;

Κάπου εδώ χρειάζεται να θυμόμαστε πως ο δρόμος της αυτογνωσίας ,της πνευματικότητας,

δεν είναι μια ευθεία γραμμή, είναι μια σπείρα , που κάθε φορά πηγαίνουμε μέσα και πιο μέσα για να αναγνωρίσουμε βαθύτερες αλήθειες.

Δεν σημαίνει πως δεν είμαστε πνευματικοί άνθρωποι οταν θυμώνουμε.

Έτσι κ’ αλλιώς όλοι είμαστε πνευματικοί, αφού είμαστε ένα πνεύμα.

Κάποιοι έχουν προχωρήσει περισσότερο ,

και έχουν καταφέρει να έρθουν πιο κοντά στην ενθύμηση της αληθινής μας φύσης,

και κάποιοι άλλοι όχι τόσο.

Επίσης κάποιοι που μπορεί  να φαίνονται πως δεν την θυμούνται συχνά,

Πολλές φορές, οι πράξεις τους , οι συνηθειές τους και οι συμπεριφορές τους,

Αντανακλούν περισσότερο την Αληθινή  Ύπαρξη μας,

απο κάποιους που διαλογίζονται ή κάνουν γιόγκα όλη την ημέρα.

Τα πράγματα είναι πολύ απλά, μα ο νους, το εγώ ,

προσπαθει να τα κάνει περίπλοκα.

Αυτά τα χρόνια που ασχολούμαι με την αυτογνωσία έχω συναντήσει πολλά άτομα που ασχολούνται με πολλαπλές εναλλακτικές πνευματικές μεθόδους ,προσπαθώντας να αφυπνίσουν την εσωτερική τους ενέργεια .

Μπορεί όλα να συμβάλλουν στην  πνευματική μας ανάπτυξη και τίποτα δεν είναι κακό,

Αλλά χρειάζεται να θυμόμαστε πως η Αλήθεια είναι πάντα απλή.

Η Αλήθεια δεν θα μπορούσε να είναι δυσνόητη.

Μόνο ένας νους θέλει να είναι έτσι.

Να μελετάει για χρόνια, να επισκέπτεται χιλιάδες ιερούς τόπους και γκουρού  με σκοπό την αφύπνιση, ή να ασχολείται με δεκάδες διαφορετικές πνευματικές πρακτικές και μεθόδους ωστέ να φωτιστεί.

Η Αλήθεια είναι «Ζήτα και θα σου δοθει» , 

άκουσε την εσωτερική σου φωνή ,

εμπιστεύσου την και ακολούθησε την.

Κάνε την εωτερική δουλειά που χρειάζεται με τον εαυτό σου ,

ωστέ να φέρεις στην επιφάνεια όλα όσα πιστεύεις

που δεν σε εξυπηρετούν και δεν συνάδουν με την Αλήθεια, 

και δώσε τα στον Θεό.

Να τα εξαγνίσει,

Να τα καθαρίσει.

Μοιράσου τα με τους άλλους ,

 άνοιξε την καρδιά σου και Ενώσου.

Όταν ησυχάζεις απο προσδοκίες της Αφύπνισης

 το Ιερό Άγιο Πνεύμα μέσα σου αφυπνίζεται,

 αυτό σημαίνει  όταν λένε πως Αυτο έρχεται και κάθεται μέσα σου.

Δεν χρειάζεται να ανησυχείς για το τι θα κάνεις ή τι θα πείς.

Αφού Αυτός που σε έστειλε , θα σε καθοδηγήσει.

Η παγίδα της πνευματικής  ανωτερότητας  θέλει να σε κρατάει στην ξεχωριστότητα.

Πως μόνο εσυ γνωρίζεις.

Αλλά μην πέφτεις  και στην άλλη παγίδα  , πως είσαι ένας άχρηστος και ούτε εσύ ξέρεις ,τίποτα.

Απλά θυμήσου π ως « ΌΛΟΙ ΜΕΣΑ ΜΑΣ ΒΑΘΕΙΑ ΓΝΩΡΙΖΟΥΜΕ» ,

και με την καθημερινή τριβή μεταξύ μας, καλούμαστε να θυμηθούμε.

Δεν είμαστε λιγότεροι ή περισσότεροι ,

Είμαστε  Ίσοι.

Δεν είμαστε ανάξιοι ή άξιοι.

Είμαστε παιδιά του Θεού.

Και αυτή είναι η δικαιωματική μας θέση.

Δεν είμαστε πνευματικοί και μη πνευματικοί.

Είμαστε Αιώνιες ψυχές που αφυπνίζουμε η μια την άλλη.

Ο ¨καλύτερος  πνευματικός¨ γνωρίζει πως αφυπνίζει όλα τα μέρη μέσα του,

γιατί ¨ άλλοι¨ , δεν υπάρχουν.

Ηρέμησε και θυμήσου πως πάντα συναντάς τον εαυτό σου.

Δώσε του την ευλογία σου με όποιο τρόπο μπορείς

Και έτσι θα θυμηθείς την απλή Αλήθεια,

πως καμία σημασία δεν έχει η αφύπνιση.

Όταν είσαι στην Χαρά,

Είσαι ΑΦΥΠΝΙΣΜΕΝΟΣ.

¨Thank you Holy Spirit¨

Σέβη Μουκριώτη

Σύμβουλος Προσωπικής Ενδυνάμωσης